نوشته شده در تاريخ جمعه 6 دی 1392برچسب:, توسط مسلم |

 

همه یهویی ها خوبن!!!!

یهویی بغل کردن.....

یهوی بوسیدن .......

یهویی دیدن ........

یهویی سوپرایز کردن......

یهویی بیرون رفتن........

یهویی دوست داشتن .......

یهویی عاشق شدن ........

اما امان از یهویی رفتن رفتن رفتن .......

 

 

نوشته شده در تاريخ جمعه 6 دی 1392برچسب:, توسط مسلم |

 

چه طعم تلخی دارد وقتی آن را با عشق اشتباه بگیری .......

بعضی وقتا مجبوری تو فضای بغضت بخندی .......

 

دلت بگیره ولی دلگیری نکنی......

شاکی باشی اما شکایت نکنی ........

 

گریه کنی اما نزاری اشکات پیدا بشن........

خیلی چیزار رو ببینی اما ندیدش بگیری.......

خیلی ها دلتو بشکنن وتو فقط سکوت کنی ........

 

نوشته شده در تاريخ جمعه 6 دی 1392برچسب:, توسط مسلم |

مرگ من روزی فرا خواهد رسید

در بهاری روشن از امواج نور

 

 در زمستانی غبار آلود و دور

یا خزانی خالی از فریاد و شور

....

بقیه در ادامه مطلب

 

 



ادامه مطلب...
نوشته شده در تاريخ جمعه 6 دی 1392برچسب:, توسط مسلم |

 

انتظار واژه ی غریبی است ...

 که چه سخت است انتظار واژه ای که روزها یا شایدم ماههاست که با آن خو

گرفته ام هر صبح طلوعی دیگر است

بر انتظارهای فرداهای من خواهم ماند تنها در انتظار تو چرا نوشتم

در برگ تنهاییم برای تو، نمیدانم؟ شاید روزی بخوانند بر تو، عشق مرا.......

می دانم روزی خواهی آمد،

 می دانم گریان نمی مانم،

 خندانم برای ورودت ای عشق وقتی که به یادت می افتم، به یاد خاطراتت نامه

هایت را مرور می کنم، یک بار ...

 نه ... بلکه صد بار وجودم را سراسر عشق فرا می گیرد و اشک شوق بر

گونه هایم روانه میشوند تنها میگویم همیشه در قلب منی تو میدانم که باز خواهی گشت ...

 می دانم به یاد

لحظات خوش انتظار و تنهایی..........

 

نوشته شده در تاريخ جمعه 6 دی 1392برچسب:, توسط مسلم |

 

دلم براي تنهايي ميسوزد چرا هيچکس او را دوست ندارد

مگر او چه گناهي کرده که تنها شده جرم تنهايي چيست

 

که هيچکس او را نميخواهد ديشب تنهايي از اتاقم گذشت

 دنبالش دويدم ولي او رفته بود تنهاي تنها نيمه شب

 

او را مرده کنار حوضخانه پيدا کردم از گريه چشمانش قرمزبود

 برايش گريستم آخر او از تنهايي مرده بود

 

تنهايي مرد و من تنها تر شدم.................

.: Weblog Themes By LoxBlog :.

تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به صاحب آن مي باشد.